در این پست دنتوکورس استوری های  هایلایت Light cure ( لایت کیور ) ،از پیج اینستاگرامی دکتر اسداللهی متخصص ترمیمی برای شما گرداوری کرده ایم.

این مقالات درباره تاثیر لایت کیورینگ بر استرس پلی مریزاسیون می باشد.

این رشته استوری ها ترجمه چند مقاله در این حوزه توسط دکتر اسداللهی می باشد .

یکی از موضوعات مهم در دندانپزشکی بایومیمتریک کاهش استرسهای پلی مریزاسیون است و در این زمینه یکی از سر فصل ها تاثیر لایت کیورینگ بر استرس پلی مریزاسیون است. برای همین امروز و فردا چند مقاله مهم در این زمینه را بررسی خواهیم کرد.

این مقاله مربوط به سال ۱۹۹۷ است ولی با وجود قدیمی بودن بسیار مقاله مهمی است
چون بررسی کرده است که آیا انقباض و استرس پلی مریزاسیون را با کاهش شدت لایت بدون تاثیر مخرب بر Degree of conversion میشود کم کرد؟

در اینتروداکشن می گه ما همیشه دوست داریم بهترین خواص کامپوزیت را داشته باشیم ) که با بیشتر پلی مریزه شدن آن به دست میآید و در عین حال می خواهیم که میزان انقباض پلی مریزاسیون را هم به حداقل برسانیم. در این مسیر وسیله ای که خیلی در کنترل دندانپزشک است لایت کیور است.

و ادامه داده که به نظر می رسد که پروسه پلی مریزاسیون بیش از اینکه وابسته به شدت توانایی لایت باشد به میزان کلی انرژی دریافت شده توسط کامپوزیت وابسته است.

متریال و متدش طولانی است ولی خلاصه اش اینست که چند گروه کامپوزیت را با شدتهای مختلف لایت داده اند ( یک گروه را هم به روش سافت استارت لایت داده اند و میزان DOC و میزان انقباض مریزاسیون را بررسی کرده اند.

این جدول خیلی ساده شاید لب (لپ )كلام این مقاله باشد.
هر قدر شدت لایت زیاد می شود میزان میکرواسترین به صورت خطی زیاد می شود ،میزان دیگری اف کانورژن خیلی با افزایش شدت لایت کیور در عمق کامپوزیت ( که مهم تر است بالا نمی رود.
نتایج مقاله خیلی دقیق و زیاد هستند اگر دقیق تر خواستید بخوانید فول تکست آن را در کانال تلگرام می گذارم.

در بحثش همینو گفته که بین DoC در شدت لایت صد درصد و هفتاد درصد تقریبا تفاوتی در عمق کامپوزیت نیست ) ولی استرس و انقباض دقیقا ۳۰ درصد بیشتر است)
میزان استرس انقباضی در کامپوزیت هایی که سافت استارت کیور شده بودند شبیه مواردی بود که کیور با شدت کم بودند و بسیار از موارد با شدت کامل کمتر بود.

در انتهای بحث گفته که کامپوزیت در نواحی مختلف احتمالا نیازهای مختلفی در خصوصیات فیزیکی و مکانیکی دارد و اینکه نواحی حساس مثل كف جنجوال و دیواره های پروگزیمال احتمال سود زیادی از این کاهش شدت لایت ببرند.
فردا مقاله دکتر دلیپری که دقیقا در همین مورد است و کامل توضیح داده که در هر ناحیه چه شدت لایت و چه مد لایتی مناسب است را با هم بررسی می کنیم.

فرازهایی از این مقاله دکتر دلیپری را چند روز پیش گذاشته بودم ولی چون دوباره بحث لایت کیور را گذاشتم نکات مهمش را دوباره میگذارم
در اینتروداکشن می گه درمانهای کامپوزیتی چلنجهای گوناگونی دارند اما شرینکیج پلی مریزاسیون مهم ترین مشکلی است که باید با آن مقابله کرد.

استرس پلی مریزاسیون تحت تاثیر : – تکنیک رستوریشن – مدلوس الاستيسيتى رزين
-میزان ( rate پلی مریزاسیون
-شکل حفره
برای کاهش استرس پلی مریزاسیون – تقویت تکنیکهای قراردهی کامپوزیت – انتخاب متریال – نوع کیورینگ

ابتدا می گه مقالات مختلفی پلی مریزاسیون سافت استارت را روشی بسیار خوب برای کاهش استرس پلی مریزاسیون و خصوصیات کامپوزیت می دانند

به همین علت هم روشهایی که سرعت کیور را بالا می برند مثل آرگون لیزر و پلاسما آرک از نظر علمی با وجود اینکه DOC مناسب ایجاد می کنند ، نمیتوانند روش مناسبی برای کیور کامپوزیت باشند.

تکنیک قرار دادن کامپوزیت که توسط دکتر دلیپری توصیه شده شامل استفاده از :
لایت کیور به صورت پالس کیورینگ در نواحی انامل
لایت کیور پروگرسیو کیورینگ ( سافت استارت )برای بقیه لایه ها و استفاده از انواع کامپوزیت ها برای لایه های مختلف است.

استفاده از پالس کیورینگ در مارژین باعث کاهش میکروکرکها می شود.
استفاده از کامپوزیت میکروهیبرید به صورتیکه فقط به یک دیواره عاجی تماس داشته باشد و کیورینگ به صورت پروگرسیو کیورینگ

طراحی شماتیک لایه های کامپوزیت

پالس کیورینگ را نه فقط باید در مارژین انامل اکلوزال به کار برد بلکه در مارژین سرویکال هم باعث کاهش تشکیل میکروکرک میشود.

در این روش دکتر دلیپری سه مرحله مختلف در فرم دهی یک کامپوزیت کلاس ۲ مثلا وجود دارد.

۱- فرم دادن انامل دیواره پروگزیمال با پالس کیور ( نه با یک تکه کامپوزیت) و سپس قرار دادن کامپوزیت فلو در كف حفره ( بدون تماس با لایههای دیگر و صبر کردن برای مچور شدن باند.
۲- فرم دادن لایه لایه عاج با پروگرسیو کیورینگ
۳- فرم دادن انامل اکلوزال دوباره با پالس كيور

در انتها یک کیس برزنت هم داره که اگر علاقه مند بودید میتونید با خوندن مقاله ( که اصلش تو کانال تلگرام هست از این کیس هم بهره ببرید.

چون استوریهای دیروز درباره لایت بود بد ندیدم دو صفحه آرت که درباره استرس پلی مریزاسیون و تاثیر لایت کیور بر آن بود را هم با هم بخونیم
اول توضیح داده که اگر از شدت بالای کیور استفاده کنیم
اثرات مخربی روی خصوصیات ترمیم خواهد داشت.
زنجیره های پلی مر ما کوتاه خواهند بود چون تایم کافی برای تشکیل زنجیره بلند را نخواهند داشت
همچنین باند منومر به منومر باعث شرينكيج شدید کامپوزیت می شود.

نکته خیلی مهم اینست که تا زمانی که کامپوزیت ست به حالت جامد نیست استرسی در کل سیستم وجود ندارد ولی وقتی سریع جامد شود استرس  شدیدی هم در خود توده کامپوزیت و هم اینترفیس آن با دندان ایجاد خواهد شد. در نتیجه شکست باند لیکیج و…… رخ خواهد داد.

سافت استارت

تعریف ساده اش اینه که ابتدای کیور کامپوزیت با شدت کم شروع شود. سپس شدت لایت بیشتر شود

ساختار پلی مر بسیار ایده آل تر است، استرس کمتر است

روش دیگری را به نام پالس تاخیری گفته که در اون میگه
زمان کوتاهی کیور انجام بشه و بعد ۵۳ دقیقه برای آهسته مچور شدن زمان داده بشه . و بعد نور دهی کامل شود .

خلاصه آرت هم به نوردهی سافت استارت و تاخیر برای مچور شدن آهسته مخصوصا در لایه اول و باند کاملا تاکید دارد

[Best_Wordpress_Gallery id=”2″ gal_title=”light cure”]