فایبر پست (دکتر دریاکناری)(دنتکست79)
فایبر پست، موضوع هفتاد و ششمین اپیزود از پادکست دنتکست را در دنتوکورس برای شما بازنشر کرده ایم.
دنتکست یک پادکست متعلق به دکتر فواد شهابیان متخصص پروتز های دندانی میباشد که درباره مفاهیم مختلف پروتز مقاله خوانی انجام میدهند.
منبع این پست کانال تلگرامی پادکست دکتر شهابیان میباشد.
توضیحات این پست:
در این پادکست خانم دکتر غزاله دریاکناری در مورد فایبر پست برامون توضیح میدهند.
این پادکست رو با دوستانتون به اشتراک بذارید🙏
لینک اینستاگرام:
Instagram.com/dr.foad_shahabian
اپیزود 79ام دنتکست، فایبرپست
این پادکست از یک مقاله review 2017 است. میدانیم که پروگنوز دندانی که درمان ریشه شده به reconstruction
تاجی هم بستگی دارد. پیشرفت های اخیر در ساخت پست های fiber-reinforced در جهت حذف معایب استفاده از
پست های ریختگی و فلزی مثل دیده شدن سایه تیره و نزدیک شدن به هدف ایجاد رستوریشن های استتیک رزین های
باند شونده و ترمیم های سرامیکی در ناحیه esthetic zone، میتواند کمک کننده باشد. یادمان باشد که طبق اپروچ
های جدید رستوریتیو، نمیخواهیم قوی ترین رستوریشن را داشته باشیم؛ بلکه میخواهیم ترمیمی مناسب با خصوصیات
مکانیکی، بیولوژیک و اپتیکال دندان داشته باشیم.
پست های fiber-reinforced را میتوان در سه دسته تعریف کرد:
A. Carbon-fiber post
به علت رنگ مشکی با وجود خصوصیات مکانیکی مشابه با عاج، از لحاظ استتیک تفاوتی با پست های فلزی ندارند؛
مگر اینکه روی آن کاور شده باشد. این پست ها رادیواوپک نیستند و ادهیژن ضعیفی به کامپوزیت دارند.
B. پست های پیش ساخته گلس-کوارتز
از فیلرهای سایلنیزه شده که توسط ماتریکس رزینی در کنار هم قرار گرفته اند، ساخته شده است. انواعی از این پست ها
موجود است؛ مانند فایبرپست GC، و ؟؟(دقیقه 11:17) و FGM. این ها از لحاظ شکل و جزئیات کمی متفاوت
هستند. این پست ها خصوصیات مدنظر ما مانند خصوصیات مکانیکی عاج و مناسب برای درمان های استتیک را دارند
و میتوان با رعایت کردن پروتکل های صحیح ادهیژن خوبی داشته باشیم. حتی میتوان این پست ها را با کامپوزیت طبق
آناتومی کانال دندان اصلاح کرد و individualized glass fiber post بسازیم.
C. فایبرپست های پلی اتیلن
فایبری است که با ساختار سه بعدی در هم تنیده مزایای مکانیکی برتر دارد و باند به رزین را به ما میدهد. موفقیت پست
و کور ساخته شده به این روش، در مقالات اثبات شده و درصورتی که failure داشته باشیم، امکان اصلاح در دندان
های به شدت compromise را راحت تر کرده است.
باید فایبر مورد نظر را به ادهزیو رزین آغشته کنیم و در داخل کانال توسط رزین کامپوزیت کیور کنیم تا فایبرها فیکس
شوند و نقش پست را ایفا کنند. فایبرپست های پیش ساخته در دسترس هستند و میتوانند اولین و سریع ترین راه درمان
دندان هایی با تخریب و درمان ریشه باشند. از طرفی هزینه فایبرهای پلی اتیلن بیشتر است، درمان پیچیدگی بیشتری
دارد و نیز زمان بیشتری نیاز خواهد داشت.
کنتراندیکاسیون های فایبرپست
1. درمان ریشه نامناسب
2. پروگنوز ضعیف دندان
3. موبیلیتی
4. زمانی که نسج باقی مانده به اندازه کافی وجود داشته باشد.
5. زمانی که اپراتور تسلط کافی بر پروسه درمان نداشته باشد.
اندیکاسیون های فایبرپست
به طور کلی زمانی که نسج باقی مانده تاجی دندان برای گیر کافی ترمیم نهایی کافی نباشد، استفاده از پست
اینتررادیکولار پیشنهاد میشود. مزیت فایبرپست ها این است که تحت استرس ها قبل از نقطه شکست، کش می آیند و
تغییر شکل میدهند و به محض قطع شدن فشار به طول اولیه خود بازمیگردند.
فایبرهای موجود در این پست ها برای ایجاد tensile strength بالاست. درحالی که ماتریکس رزینی برای جذب
استرس ها و نیروی compressive در کل طول پست است.
افزایش طول پست داخل کانال میتواند به انتقال نیرو به سطح ریشه مؤثر باشد و گیر را زیاد کند. ولی با افزایش طول،
احتمال آسیب ریشه هم افزایش پیدا میکند. پیشنهاد شده که طول پست معادل یا کمی بیشتر از طول تاج کلینیکی درنظر
گرفته شود. از طرفی باید حداقل 5-4 میلیمتر از ماده root canal در اپیکال باقی بماند تا سیل اپیکال به هم نخورد.
به طور ایده آل باید قطر پست کمتر از یک سوم قطر ریشه در CEJ باشد و حداقل یک میلیمتر دنتین اطراف پست باقی
بماند. کاهش ضخامت عاج به علت برداشت پست قبلی، درمان ریشه مجدد و یا تحلیل داخلی میتواند درمان رستوریتیو را
به مخاطره بیاندازد.
استفاده از پست هایی که دیواره موازی دارند، گیر بهتری دارند و استرس را بهتر پخش میکنند؛ اما آماده سازی فضای
بیشتری نیاز دارد که میتواند منجر به پرفوریشن و یا crack شود. پست های با تیپر زیاد هم گیر کمتری خواهند داشت.
درنتیجه ترکیبی از شکل conical در اپیکال و استوانه ای با دیواره های موازی در ناحیه سرویکال مثل white post
FGM ترجیح داده میشود.
برای افزایش گیر میکرومکانیکال و آماده سازی سطحی فایبرپست، یکی از روش های پیشنهادی ایجاد خشونت سطحی
توسط اچ کردن با HF یا سندبلاست است. این روش ها با وجود افزایش استحکام باند سمان رزینی به پست پیشنهاد
نمیشوند؛ چون این خشونت به صورت انتخابی نیست و گلس فایبرها همزمان با ماتریکس رزینی تخریب میشوند؛ و از
طرفی توانایی فایبرپست به مقاومت در برابر نیرو shear به یکپارچگی آن بازمیگردد و تخریب فایبرهای سطحی
موجب از بین رفتن این یکپارچگی میشود. پس ایجاد خشونت سطحی به روش مکانیکی و غیرانتخابی صحیح نیست.
روش دیگر استفاده از ماده ای برای اچینگ است که بتواند ماتریکس اپوکسی رزین را به صورت انتخابی اچ کند؛ مثل
هیدروژن پراکساید که باعث میشود فایبرها اکسپوز شوند و سپس میتوانیم به طور مؤثری سایلن بزنیم. پیشنهاد میشود
هیدروژن پراکساید 24% را حداقل به مدت 1 دقیقه برای اچینگ استفاده کنیم و سپس سایلن بزنیم.
مطالعات نشان داده اند که اعمال سمان رزینی همزمان به داخل کانال و سطح پست، میتواند از ایجاد void جلوگیری کند
و استحکام باند بهتری خواهیم داشت.
سمان های لوتینگ به دو دسته تقسیم بندی میشوند:
a. در دسته اول، سمان رزینی نیازمند سیستم ادهزیو جداگانه ای برای باند شدن به عاج کانال دارد. در این روش
بهتر است به علت محدودیت کیورینگ از سیستم های ادهزیو دوال کیور استفاده کنیم. اگر روش کار توتال اچ است، باید
حواسمان باشد که سوبسترای باقی مانده برای اعمال باند باید wet شود. در اینجا با توجه به سختی کنترل میزان رطوبت
عاج به نظر می آید که استفاده از سیستم سلف اچ میتواند مراحل کار را ساده تر کند. از طرفی باید به خاطر داشته باشیم
که ادهزیو های ساده شده مانند ادهزیوهای etch & rinse تک بطری یا نسل 5 و ادهزیو های سلف اچ یک مرحله ای
با سمان های رزینی سلف کیور یا دوال کیور سازگار نیستند و طبق برخی مقالات استحکام باند کاهش پیدا خواهد کرد.
با توجه به اینکه دیواره عاجی داخل کانال توسط سیلر، گوتا و سمان موقتی و… اسمیر شده، به نظر میرسد که استفاده از
اسیدفسفریک یا کلرهگزیدین برای حذف آلودگی های داخل کانال و لایه اسمیر قبل از سمان کردن پست، عاقلانه است.
اما برخی مطالعات نشان داده اند که در سیستم های لوتینگ سلف ادهزیو، ممکن است برداشت این لایه اثر منفی بر باند
داشته باشد. اگر اطمینان دارید که سیلر استفاده شده در درمان ریشه دارای اوژنول بوده، حتما پیشنهاد میشود که قبل از
سمان کردن پست، کانال را توسط اتیل الکل یا اسید فسفریک 37% تمیز کنید؛ چون اوژنول باقی مانده در کانال به
طور چشم گیری باعث کاهش گیر خواهد شد.
b. در سیستم های لوتینگ دسته دوم، سمان self-adherent است؛ یعنی هیچ آماده سازی از جمله استفاده از
اسید یا پرایمر لازم نیست. این سیستم ها به طور چشمگیری پروسه سمان کردن را آسان تر کرده اند. با توجه به اینکه
لایه اسمیر در سیستم های سلف ادهزیو برداشته نمیشود، در برخی مطالعات دیده شده استحکام باند سمان های عادی
بیشتر از سمان های سلف ادهزیو است. البته به شرطی که مراحل کار کامل و بدون خطا انجام شود. با این حال سمان
های سلف ادهزیو هم میتوانند انتخاب خوبی برای کار روتین کلینیکی باشند.
پس اگر سمان سلف ادهزیو استفاده میکنید، مرحله جداگانه آماده سازی کانال موردنیاز نیست. و اگر از سمان عادی،
ادهزیو توتال اچ و دوال کیور استفاده میکنید، داخل کانال را اچ کنید و شست و شو دهید و ادهزیو را طبق دستور
کارخانه استفاده کنید و سپس پست را سمان کنید. اگر ادهزیو سلف اچ دوال کیور است، نیازی به اچ جداگانه نیست.
نهایتا اگر بخواهیم از مزایای فایبرپست بگوییم:
1. fatigue resistance بالا
2. Elastic modulus پایین که مشابه به عاج است و جلوی شکست و ترک ریشه را میگیرد.
3. از لحاظ شیمیایی غیرفعال و غیرتوکسیک است.
4. در صورت fail شدن حذف آن از کانال راحت تر است
5. به علت ترانسلوسنسی، در ناحیه استتیک انتخاب های درمانی را آسان تر میکند.
6. به علت باند شدن به دیواره های داخلی کانال، نیروهای فانکشنال و پارافانکشنال را پخش میکند و استرس وارد
شده به ریشه را کاهش میدهد.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.